Φόρουμ
1
Τι είναι overclocking; 1/3/2010, 13:08
Gamatos
Post : 2920
Ηλικία : 32
Τι είναι overclocking;
"Με τον όρο αυτό θέλουμε να εξηγήσουμε τον τρόπο με τον οποίο ένας χρήστης ηλεκτρονικών υπολογιστών μπορεί χωρίς να προβεί σε ενέργεια αναβάθμισης του συστήματος του να μπορέσει να πάρει μεγαλύτερο ποσοστό απόδοσης, δηλαδή να κάνει τον ηλεκτρονικό του υπολογιστή να τρέχει σε μεγαλύτερη συχνότητα από την εργοστασιακή του. Λογικό είναι τέτοιες πράξεις μερικές φορές να οδηγούν σε ανεπιθύμητα αποτελέσματα είτε σε αδιέξοδα, αν όμως παρθούν τα κατάλληλα μέτρα προστασίας τα αποτελέσματα θα είναι άκρως θετικά και ικανοποιητικά. Σκοπός αυτής της αναφοράς είναι να εξηγήσει τους τρόπους επιτυχίας του υπερχρονισμού, τα θετικά και αρνητικά ενός τέτοιου εγχειρήματος, τις διαδικασίες προφύλαξης από τυχόν επικείμενες ζημιές, τα είδη υπερχρονισμού που υπάρχουν, τις εφαρμογές του υπερχρονισμού στον κόσμο της πληροφορικής καθώς και αν τελικά αξίζει μία τέτοια προσπάθεια."
Τρόποι εφαρμογής της θεωρίας του overclocking
Με την θεωρία του υπερχρονισμού προσπαθούμε να καταρρίψουμε την λογική που επικρατεί στον κόσμο της πληροφορικής, ότι το κέντρο ενός υπολογιστικού συστήματος είναι ο επεξεργαστής του ενώ μπορούμε να πούμε ότι είναι η μητρική πλακέτα. Σίγουρα όλο το φόρτο των εργασιών το επωμίζεται ο επεξεργαστής αλλά αν δεν υπήρχε η μητρική(motherboard) τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, αυτό συμβαίνει γιατί η μητρική συνδέει όλα τα κομμάτια ενός υπολογιστή μεταξύ τους για να τον κάνει αυτό που είναι. Έτσι βλέπουμε ότι μία μητρική πλακέτα μπορεί να δεχτεί μία κάρτα γραφικών, ένα σκληρό δίσκο καθώς και έναν επεξεργαστή, το γεγονός είναι πως ο επεξεργαστής θα δώσει την πληροφορία στην μητρική για την συχνότητα στην οποία τρέχει, δηλαδή τον πολλαπλασιαστή(multiplier) και την ταχύτητα του διαύλου(FSB), αλλά είναι στο χέρι της μητρικής ή καλύτερα του χρήστη που ελέγχει την μητρική να ακολουθήσει την εργοστασιακή συχνότητα ή να χρησιμοποιήσει μία δική του παραλλαγή που πιστεύει ότι θα του δώσει μεγαλύτερη ταχύτητα και απόδοση. Οι δύο προαναφερθείς τρόποι υπολογισμού της συχνότητας ενός επεξεργαστή είναι και οι κυριότεροι δρόμοι για την αύξησή της, ο πολλαπλασιαστής είναι το νούμερο που όπως λέει και η λέξη πολλαπλασιάζουμε με τον δίαυλο για να πάρουμε την τελική συχνότητα. Ο δίαυλος είναι η ταχύτητα επικοινωνίας σε megahertz μεταξύ του επεξεργαστή και της μνήμης, οπότε λογικό είναι κάθε φορά που ανεβάζουμε τον δίαυλο να ανεβαίνει και η ταχύτητα χρονισμού της μνήμης. Αυξάνοντας είτε το ένα(πολλαπλασιαστή) είτε το άλλο(δίαυλο) παίρνουμε μεγαλύτερη απόδοση, υπάρχουν επεξεργαστές οι οποίοι επιτρέπουν μόνο την αύξηση του διαύλου έχοντας κλειδωμένο τον πολλαπλασιαστή τρανά παραδείγματα είναι οι επεξεργαστές Intel(r) με τα μοντέλα Pentium(r), Pentium(r) II, Pentium(r) III και Pentium(r) IV. Υπάρχουν βεβαίως και επεξεργαστές οι οποίοι με κάποιες πολύ απλές ενέργειες μπορούν να έχουν ξεκλείδωτο και τον πολλαπλασιαστή καθώς και τον δίαυλο, τρανά παραδείγματα τέτοιων επεξεργαστών είναι τα προϊόντα της εταιρείας AMD(r) με τα μοντέλα Athlon(r), Athlon Thunderbird(r), Athlon Thunderbird(r) C, Duron(r), Athlon XP(r). Βεβαίως πρέπει να δοθεί προσοχή στο γεγονός ότι δεν πρέπει να είμαστε απαιτητικοί ως προς βλέψεις μας για την ποσότητα αύξησης της συχνότητας του επεξεργαστή, ας μην ξεχνάμε ότι η εταιρία που έφτιαξε αυτόν τον επεξεργαστή δεν ήθελε να τρέχει το προϊόν της ούτε ένα ΜΗz παραπάνω, οπότε πρέπει να προχωράμε με αργά βήματα και μεγάλη προσοχή. Τέλος θα πρέπει να αναφερθούμε στο γεγονός ότι υπάρχει ένας άτυπος νόμος όσον αφορά το overclocking, ότι άμα έχουμε δύο ίδιους υπολογιστές με ίδια συχνότητα λειτουργίας αλλά διαφορετικές ταχύτητες διαύλων το σύστημα με την μεγαλύτερη είναι και το κατά πολύ γρηγορότερο π.χ έχουμε δύο υπολογιστές ο ένας 1400ΜΗz(14x100),και ο άλλος στα 1400ΜΗz(10.5x133), είναι λογικό σύμφωνα με τα παραπάνω ο δεύτερος να είναι ποιο γρήγορος.
Κινήσεις που πρέπει να κάνουμε πριν την εφαρμογή του υπερχρονισμού
Πριν αρχίσουμε τις διαδικασίες υπερχρονισμού θα πρέπει να γίνουν πρώτα κάποιες κινήσεις που και θα μας βοηθήσουν να έχουμε το μέγιστο αποτέλεσμα αλλά και να αποφύγουμε τυχόν δυσάρεστες εκπλήξεις από καταστροφές είτε κομματιών του υπολογιστή είτε ολόκληρου του υπολογιστή. Πρώτο μέλημα θα πρέπει να είναι η συλλογή πληροφοριών από άλλους χρήστες με παρόμοια συστήματα, για τις εμπειρίες τους στο overclocking, αυτό μπορεί να γίνει πολύ εύκολα με την χρήση του Ιnternet και ενός forum. Μετά θα πρέπει να γίνει μία μελέτη ως προς τα ζητούμενα μας και το πώς θα τα υλοποιήσουμε, δηλαδή περίπου σε τι συχνότητα θέλουμε να καταλήξουμε και τι υλικά θα χρειαστούμε για ένα τέτοιο εγχείρημα. Ακολούθως θα πρέπει να γίνουν οι κατάλληλες αγορές σε προϊόντα ψύξης καθώς και σε άλλα πράγματα τα οποία μακροπρόθεσμα θα μας είναι χρήσιμα όπως μεγαλύτερης αντοχής μνήμες, μεγαλύτερα σε απόδοση τροφοδοτικά, πιο ευρύχωρα κουτιά(ΑΤΧ). Μετά θα πρέπει να προχωρήσουμε στην εγκατάσταση των καινούργιων πραγμάτων, μέσα σε αυτά τα πράγματα καλό θα ήταν να βρίσκονται μία ψήκτρα μεγάλης αντοχής σε αυξημένες θερμοκρασίες που να μας δίνει γρήγορη επαγωγή της εκλυόμενης θερμότητας, ένας ανεμιστήρας(cooler) που θα μπει στο πάνω μέρος της ψήκτρας και θα βοηθάει στην καλύτερη ψύξη του υπερχρονισμένου επεξεργαστή καθώς και δύο απλοί ανεμιστήρες που θα τοποθετηθούν στο μπροστά και πίσω μέρος του κουτιού και που ο ένας(μπροστά) θα βάζει αέρα και ο άλλος(πίσω) θα βγάζει αέρα με σκοπό τον καλύτερο αερισμό αλλά και την καλύτερη κυκλοφορία αέρα μέσα στο κουτί. Αφού περάσουμε από τα παραπάνω στάδια θα πρέπει να ελέγξουμε στο manual της μητρικής μας με ποιον τρόπο μπορούμε να υπερχρονίσουμε τον επεξεργαστή μας, είναι γεγονός ότι στις παλιές μητρικές η αλλαγές σε συχνότητα διαύλου άμα υπήρχαν γίνονταν με αλλαγές στις θέσεις κάποιων καθορισμένων jumpers ή dipswitches, τώρα τελευταία οι εταιρίες κατασκευής μητρικών έχουν αρχίσει να υιοθετούν τα λεγόμενα jumperless motherboards, δηλαδή μητρικές που όλες οι ρυθμίσεις συμπεριλαμβανομένων και των δυνατοτήτων σε overclocking να γίνονται μέσα από το BIOS του motherboard. Αφού βρούμε τον τρόπο που θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες θα αρχίσουμε να ανεβάζουμε σταδιακά πότε τον δίαυλο και πότε τον πολλαπλασιαστή μέχρι να φτάσουμε όσο πιο κοντά ή ακόμα και στο ίδιο το όριο που έχουμε θέσει. Καλό θα ήταν κάθε φορά που ανεβάζουμε την συχνότητα του επεξεργαστή να κάνουμε μία διαδικασία εν ονόματι burn-in process, αυτή η διαδικασία πρεσάρει τον επεξεργαστή στο maximum των δυνατοτήτων του έτσι ώστε να δοκιμάσει την σταθερότητα του σε αυτή την συχνότητα, εμάς όμως μας χρειάζεται γιατί έτσι μπορούμε και στρώνουμε τον επεξεργαστή με αποτέλεσμα να φτάσει σε μεγαλύτερες συχνότητες σε σχέση με την περίπτωση του να μην είχαμε κάνει την προαναφερθείσα διαδικασία. Αφού καταλήξουμε σε μία ικανοποιητική συχνότητα για εμάς τότε θα πρέπει να αφιερώσουμε κάποιες ώρες για να ελέγξουμε την σταθερότητα του συστήματος, αυτό μπορούμε να το κάνουμε με την χρησιμοποίηση προγραμμάτων που ονομάζονται benchmarks, αυτά τα προγράμματα θα αναλάβουν τον έλεγχο του συστήματος, σε περίπτωση που παρατηρηθεί κάποιο κόλλημα του υπολογιστή ή κάποια δυσλειτουργία του τότε θα πρέπει να γυρίσουμε στην αμέσως προηγούμενη συχνότητα και να επαναλάβουμε όλες τις διαδικασίες. Επίσης θα πρέπει να παρατηρούμε την θερμοκρασία του συστήματος και του επεξεργαστή μέσα από τα προμηθευμένα προγράμματα της μητρικής έτσι ώστε ο μέσος όρος να μην υπερβαίνει το όριο των 70C, στους καινούργιους επεξεργαστές μέγιστο όριο αντοχής είναι γύρω στους 85C με 100C. Τέλος θα πρέπει να αναφερθούμε σε κάποια σημεία που θέλουν προσοχή, πρώτον θα πρέπει να ξέρουμε ότι όσο ανεβαίνει η συχνότητα ενός επεξεργαστή ανεβαίνει και η ανάγκη του για περισσότερη ενέργεια για αυτόν το λόγο παράλληλα με τα ΜΗz θα πρέπει να αυξάνονται και τα volt. Αρκεί να μην το παρακάνουμε γιατί όσο ανεβαίνουν τα volt ανεβαίνει και η θερμοκρασία, με τελικό αποτέλεσμα να καεί(κυριολεκτικά) ο επεξεργαστής. Μετά θα πρέπει να ξέρουμε ότι όσο ανεβάζουμε τον δίαυλο επικοινωνίας ανεβαίνει και η συχνότητα επικοινωνίας με τις διάφορες κάρτες επέκτασης που μπορεί να έχει ένας υπολογιστής αυτές μπορεί να είναι είτε PCI είτε AGP είτε ISA, έτσι άμα ανεβαίνει η δική τους συχνότητα λειτουργίας αυτές φτάνουν σε ένα σημείο να σταματούν να λειτουργούν με αποτέλεσμα να κολλά ο υπολογιστής. Για να καταπολεμηθεί αυτό το γεγονός οι κατασκευαστές μητρικών έχουν ανακαλύψει μία τεχνολογία που λέγεται dividers, η τεχνολογία αυτή κάνει το εξής επειδή ο δίαυλος αυξάνεται παράλληλα με την συχνότητα επικοινωνίας των καρτών έχει βρεθεί ένας τρόπος ώστε η επικοινωνία των καρτών να παραμένει στα ιδανικά επίπεδα, αυτό γίνεται απλά με την διαίρεση του διαύλου ώστε να καλύπτει τα standards, συγκεκριμένα η θύρα AGP έχει συχνότητα επικοινωνίας τα 66ΜΗz ενώ η PCI τα 33ΜΗz. Επίσης είναι γνωστό ότι επεξεργαστές πιο επιρρεπείς είναι οι AMD(r),έχουνε και μεγαλύτερη ανεκτικότητα σε θερμοκρασίες αλλά είναι και πιο εύκολα υπερχρονήσιμοι, σαν αρνητικό όμως έχουν την ιδιαίτερα μεγάλη θερμοκρασία που ανεβάζουν ακόμα και όταν δεν είναι υπερχρονισμένοι, από την άλλη η Intel(r) μπορεί να μην είναι τόσο υπερχρονήσιμοι αλλά παρουσιάζουν μικρότερη ποσότητα θερμότητας, η εταιρεία τους έχει κλειδωμένους όσον αφορά τον πολλαπλασιαστή τους, θα πρέπει όμως να πούμε ότι κύριος παράγοντας είναι η μητρική και μετά ακολουθεί ο επεξεργαστής.
Τρόποι ψύξης κατά την διάρκεια του υπερχρονισμού
Ανέκαθεν στα ηλεκτρονικά υπήρχε φόβος για την αυξημένη θερμοκρασία, αυτό συμβαίνει γιατί το ρεύμα όταν περνάει μέσα από κυκλώματα και τρανζίστορ προκαλεί την θέρμανση τους. Αυτό το φαινόμενο υπήρχε και στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές αλλά ποτέ δεν ήταν τόσο σημαντικό ώστε να χρειάζεται κάποιο μέσω ψύξης, αυτό ίσχυε μέχρι και τα τελευταία χρόνια, τώρα ποια που οι ταχύτητες είναι εξωφρενικά μεγάλες χρειάζεσαι μία εξίσου μεγάλη ψήκτρα για να κρατά των επεξεργαστή ή οποιοδήποτε άλλο κομμάτι του υπολογιστή σε χαμηλές θερμοκρασίες. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ψύξεις έναν επεξεργαστή ας εξετάσουμε μερικούς από τους πιο γνωστούς: α.Ψύξη με αέρα Αυτός ο τρόπος είναι ο πιο γνωστός και ο πιο διαδεδομένος και αυτό γιατί είναι ο πιο φθηνός και ο πιο εύκολα υλοποιήσιμος. Το σύστημα ψύξης αποτελείται από έναν ανεμιστήρα στερεωμένο πάνω σε μία ψήκτρα, αναλόγως με το μέγεθος της ψήκτρας και το υλικό της καθώς και με το μέγεθος του ανεμιστήρα και τις στροφές ανά δευτερόλεπτο, παίρνουμε και τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Το καλύτερο μέταλλο για την αποβολή είναι το ασήμι αλλά επειδή είναι ακριβό χρησιμοποιείται ο χαλκός και μετά το αλουμίνιο. Όσο πιο μεγάλη είναι μία ψήκτρα τόσο καλύτερη αποβολή θερμοκρασίας έχει από την βάση ή το σημείο επαφής στις άκρες τις. Ένας ανεμιστήρας όσο πιο μεγάλος είναι και όσο πιο πολύστροφος τότε μας δίνει καλύτερη αποβολή θερμότητας πάνω από την ψήκτρα και τελικώς πάνω από τον επεξεργαστή. Τα αποτελέσματα κυμαίνονται από πολύ καλά μέχρι τελείως άσχημα. β.Ψύξη με νερό Αυτού του είδους η ψύξη έχει απήχηση σε λίγα άτομα και αυτό γιατί είναι ακριβή ακόμα και στην πιο απλή υλοποίηση της, και επειδή όλοι ξέρουμε ότι ηλεκτρονικά μέρη + νερό = βραχυκύκλωμα. Βεβαίως από την άλλη τα αποτελέσματα είναι πολύ καλά έως άριστα. Το σύστημα αυτό αποτελείται συνήθως από μία δεξαμενή με μία τρόμπα νερού, ένα ψυγείο τύπου αυτοκινήτου, ένα κομμάτι μέταλλο με εσωτερική σωλήνωση που ακουμπά στον επεξεργαστή καθώς και σωληνώσεις. Εδώ συνήθως αλλάζουν τα μεγέθη για να αλλάξει και η αποτελεσματικότητα, καθώς και ότι ο κανόνας των μετάλλων ισχύει και εδώ ειδικότερα στο μέρος που ακουμπά ο επεξεργαστής. γ.Διάφοροι τρόποι ψύξης Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να ψύξεις έναν επεξεργαστή, μερικοί από αυτούς είναι με την χρησιμοποίηση peltiers(σύστημα με δύο πλάκες που χρησιμοποιεί τον ηλεκτρισμό για να παίρνει από την μία πλάκα την θερμότητα και να την μεταδίδει στην άλλη), με την χρησιμοποίηση ξηρού πάγου ή υγροποιημένου υδρογόνου, με την χρησιμοποίηση συστημάτων ψύξης όπως των ψυγείων. _ Για τον απαιτητικό χρήστη και η ψύξη με νερό κάνει καθώς και η ψύξη με αέρα, επίσης τα peltiers είναι μία πολύ καλή λύση, για το άτομο όμως που θέλει να ασχοληθεί μόνο μία φορά με το κεφάλαιο ψύξη το καλύτερο είδος είναι η ψύξη με αέρα. Πρέπει να επισημανθεί ότι αναλόγως με τις στροφές ενός ανεμιστήρα πηγαίνει και ο θόρυβος, για αυτό το λόγο πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή γιατί πολλές φορές το αντιστάθμισμα θορύβου και απόδοσης είναι δυσανάλογο.
-Είδη υπερχρονισμού
Στον χώρο του υπερχρονισμού υπάρχουν δύο είδη τα οποία ακολουθούνται πιστά, συνήθως όταν ένας χρήστης εισέλθει στον κόσμο του υπερχρονισμού πρώτα κατατάσσεται στο ένα πεδίο και αφού αποκτήσει την κατάλληλη πείρα μεταπηδά στο επόμενο. Τα δύο αυτά είδη υπερχρονισμού είναι το λεγόμενο hardcore overclocking και το σταθερό overclocking.
α.Hardcore Overclocking
Αυτό το είδος υπερχρονισμού το εξασκούν άτομα τα οποία δεν έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό όσον αφορά τα προβλήματα(μόνιμα ή μη) που μπορεί να προκαλέσουν με τις πράξεις τους. Ο τρόπος αυτός υπερχρονισμού περιλαμβάνει την εξής ιδεολογία: υπερχρονισμός μέχρι να βρεθούν τα όρια του συστήματος, χωρίς να υπολογίζονται οι τυχόν συνέπειες. Συνήθως οι υπολογιστές τέτοιων ατόμων είτε είναι επιρρεπείς σε ζημιές, είτε χαλάνε μία και καλή. Αν όμως κάποιος καταφέρει να βρει τα όρια του συστήματος του τότε σίγουρα μόνο κερδισμένος θα βγει, και αυτό γιατί η αύξηση στις επιδόσεις είναι κατακόρυφη. Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται ακραίες μέθοδοι ψύξης, αυτές μπορεί να είναι είτε αερόψυκτες κατασκευές, είτα υδρόψυκτες, είτε σε πολύ λίγες περιπτώσεις ψύξη με ξηρό πάγο ή υγροποιημένο υδρογόνο. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχουν εταιρείες στον χώρο του υπερχρονισμού που υποστηρίζουν αυτό το είδος overclocking, αλλά για να καταφέρεις κάτι θα πρέπει να ξοδευτεί ένα μεγάλο ποσό χρημάτων σε ειδικευμένο εξοπλισμό. β.Σταθερό Overclocking Αυτό το είδος υπερχρονισμού το εξασκούν άτομα τα οποία, ναι μεν θέλουν τα πλεονεκτήματα του overclocking αλλά δεν θέλουν και τις συνέπειες του. Ο τρόπος υπερχρονισμού περιλαμβάνει την εξής ιδεολογία: υπερχρονισμός αλλά με κάποια όρια γιατί δεν θέλουμε να θυσιάσουμε την σταθερότητα του συστήματος. Συνήθως σε αυτό το είδος υπερχρονισμού πρόσκεινται άτομα που είτε έχουν έλλειψη εμπειρίας, είτε έχουν περιορισμένο budget και δεν θέλουν να καταλήξουν με ζημιές, είτε είναι επαγγελματίες που θέλουν κάτι παραπάνω από την επίδοση του συστήματος τους χωρίς να χάσουν κάτι. Αυτό το είδος υπερχρονισμού έχει πολύ λίγα έξοδα αλλά και μικρό ποσοστό κέρδους σε επιδόσεις. Το θετικό είναι ότι δεν χρειάζεται ειδικός εξοπλισμός. _ Το γεγονός είναι ότι ο καθένας μπορεί να διαλέξει οποιοδήποτε από τα δύο είδη αλλά θα πρέπει να δοθεί προσοχή γιατί το hardcore overclocking δεν συγχωρεί τα λάθη των αρχάριων, έτσι καλό είναι πάντα να ξεκινά κάποιος από τα απλά και μετά να περνάει στα ποιο σύνθετα.
Θετικά στοιχεία του overclocking
Ο υπερχρονισμός τώρα πια έχει γίνει θεσμός στον χώρο της πληροφορικής και αυτό συμβαίνει γιατί τα θετικά στοιχεία που παρουσιάζει μπορεί να είναι λίγα λεκτικώς αλλά είναι σημαντικά οπτικώς, το κυριότερο θετικό στοιχείο είναι η ανεβασμένη απόδοση δηλαδή να έχεις ένα Α σύστημα το οποίο να έχει την ίδια απόδοση και τις ίδιες επιδόσεις με ένα Β σύστημα το οποίο μπορεί να είναι ανώτερο στα χαρτιά αλλά όχι και στις πραγματικές επιδόσεις. Επίσης ένα θετικό του υπερχρονισμού είναι το κέρδος σε χρήματα, μπορεί μερικές φορές να ζητείτε κάποιος παραπάνω εξοπλισμός αλλά τα έξοδα ποτέ δεν φτάνουν τα κέρδη, π.χ αν αγοράσει κάποιος έναν επεξεργαστή στα 1.7GHz και τον υπερχρονίσει στα 2.0GHz θα έχει χαλάσει 100Ευρώ για τον επεξεργαστή συν 50Ευρώ για την ψύξη του, ενώ για να έπαιρνε από την αρχή τον επεξεργαστή στα 2.0GHz δεν θα του έφταναν 230Ευρώ.
-Αρνητικά στοιχεία του overclocking
Δυστυχώς μαζί με τα θετικά του ο υπερχρονισμός φέρνει και τα αρνητικά του, κύριο αρνητικό είναι το γεγονός ότι παίρνουμε μεγαλύτερα ποσά θερμότητας από τα υπερχρονισμένα κομμάτια του επεξεργαστή, αυτό συμβαίνει γιατί ένας επεξεργαστής διαθέτει στο εσωτερικό του έχει πολλούς μικρούς διακόπτες τους οποίους με την εφαρμογή του υπερχρονισμού τους αναγκάζουμε να ανοιγοκλείνουν πιο γρήγορα από ότι θα έπρεπε. Αν δεν δοθεί η απαιτούμενη προσοχή στον τομέα αυτόν δυστυχώς καταλήγουμε σε γεγονότα όπως την μείωση της ζωής του επεξεργαστή καθώς και της μητρικής πλακέτας, σε φαινόμενα όπως το electro migration όπου η πλακέτα της μητρικής μετατρέπεται σε σκόνη και γενικότερα σε ανεπανόρθωτες ζημιές που αν συμβούν ενδέχεται να μας βλάψουν οικονομικά. Για αυτό θα πρέπει να αποφεύγονται τυχόν βιαστικές κινήσεις που το πιθανότερο είναι να μας οδηγήσουν σε αδιέξοδα. -Εφαρμογές του υπερχρονισμού
Το overclocking έχει αρκετές εφαρμογές στον κόσμο της πληροφορικής, κυριότερος λόγος που υφίστανται σε τόσα διαφορετικά μέρη είναι γιατί υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που θέλουν μέχρι και την τελευταία σταγόνα απόδοσης από το σύστημα τους, έτσι συναντάμε τον υπερχρονισμό στους επεξεργαστές των ηλεκτρονικών υπολογιστών στις μνήμες τους, στις GPU των καρτών γραφικών και στις μνήμες τους. Ο υπερχρονισμός στους επεξεργαστές είναι ο πιο διαδεδομένος και πραγματοποιείται μέσα από την αύξηση του πολλαπλασιαστή ή του διαύλου, ο υπερχρονισμός της μνήμης RAM ενός υπολογιστή συνήθως γίνεται μαζί με τον υπερχρονισμό του επεξεργαστή και αποσκοπεί όπως και ο πρώτος στην ταχύτερη διαμεταγωγή των δεδομένων και στην ταχύτερη επεξεργασία τους. Ο υπερχρονισμός της GPU(Graphics Prossecing Unit) μίας κάρτας αποσκοπεί στην καλύτερη απόδοση στα γραφικά 3D, καθότι η εφαρμογές τρισδιάστατων γραφικών και τα παιχνίδια είναι από τα απαιτητικότερα είδη προγραμμάτων όσον αφορά το hardware, όπως βέβαια και ο υπερχρονισμός της μνήμης της κάρτας γραφικών, πρέπει να σημειωθεί ότι ο υπερχρονισμός στην μνήμη της κάρτας γραφικών είναι αποτελεσματικότερος από αυτόν της GPU. Τέλος τις μεθόδους του υπερχρονισμού τις συναντάμε και σε άλλους τομείς π.χ ένας ηλεκτρονικός ήθελε να κάνει μία πράξη σε ένα calculator η οποία δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί έτσι κατέληξε στο να το υπερχρονίσει, βεβαίως το αποτέλεσμα ήταν η πράξη να πραγματοποιηθεί Αξίζει τελικά;
Από την μία έχουμε τα θετικά τα οποία είναι πολύ σημαντικά, και μας δίνουν πολλά πλεονεκτήματα, βεβαίως από την άλλη υπάρχουν τα αρνητικά τα οποία είναι σημαντικά και σε περίπτωση που επαληθευτούν προκαλούν υλικές ζημιές μεγάλης αξίας. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πολλά από τα άτομα που εξασκούν τον υπερχρονισμό είτε διαθέτουν δύο υπολογιστές είτε ο υπολογιστής που χρησιμοποιείτε είναι παλιός. Το γεγονός είναι ότι αν κάποιος αποφασίσει να ασχοληθεί με αυτόν τον τομέα της πληροφορικής θα πρέπει να είναι προσεκτικός γιατί εκτός από πολλά καλά εγκυμονεί και πολλούς κινδύνους. Αν κάποιος υποψήφιος overclocker προχωράει σιγά-σιγά, μαθαίνει από τα λάθη του και κάνει κάποια έξοδα σε εξοπλισμό τότε σίγουρα θα βγει κερδισμένος.
