Ας πουμε καμια τρομακτικη ιστορια ή Αστικο μυθο (αλλα να τα ξεχωριζετε τι ειναι το καθε τι) ας κανω την αρχη...

Αστικος μυθος : Το 1988 ένας άντρας δούλευε σε ένα μουσείο το οποίο πριν ήταν σπίτι αλλά είχε μετατραπεί σε μουσείο. Ήταν υπεύθυνος για την ασφάλεια και τη συντήριση του μουσείου. Ένα πρωί των Χριστουγέννων του 1988, στις 7 περίπου η ώρα, η εταιρία ασφάλειας τον κάλεσε και του είπε ότι είχαν ακουστεί παιδικές φωνές και γαυγίσματα στο μουσείο.

Τότε ο άντρας πήγε να κοιτάξει αλλά δεν βρήκε τίποτα. Το μουσείο, όπως και όλόκληρη η πόλη, ήταν ήσυχο τα πρωινά των Χριστουγέννων. Ένας άλλος υπάλληλος του μουσείου είχε πει στον άντρα ότι έβλεπε μία γυναίκα να κατεβαίνει τις σκάλες του πάνω ορόφου φορώντας ένα μακρύ, άσπρο νυχτερινό φόρεμα. Ακόμη, και άλλοι άνθρωποι την είχαν δει από το καιρό που το σπίτι έγινε μουσείο. Όταν ο άντρας λοιπόν παρακολουθούσε μαθήματα στο τοπικό πανεπιστήμιο, πήγαινε συχνά εκεί για να τυπώσει χαρτιά. Τότε συχνά άκουγε τριξίματα στα ξύλινα πατώματα, πόρτες να κλείνουν, και
φωνές. Το σπίτι ήταν πανέμορφο, αλλά υπήρχε ένα παράξενο συναίσθημα. Μία μέρα ο άντρας πήγε στο υπόγειο πλυσταριό. Τότε κατάλαβε ότι κλειδώθηκε μέσα από ένα παιδί που γελούσε. Πήγε να ανοίξει τη πόρτα αλλά ήταν κλεισμένη από "κάποιον", και ακούσε ένα παιδί να γελάει πίσω απ' τη πόρτα. Συχνά, το σπίτι είχε μια ανεξήγητη μυρωδιά τριαντάφυλλων.

Εποχή χειμώνας,ώρα περίπου δύο τα ξημερώματα.Η βροχή δυσκολεύουν τον οδηγο του αυτοκινήτου που ταξιδεύει για ενα ορείνο χωριό.Μετά από ένα μικρό εκκλησάκι ακουλουθεί ένα γεφύρι με το ποτάμι που λόγω των καιρικών συνθηκών έχει φουσκώσει.
Ο οδηγός περνώντας βλέπει στην άκρη του δρόμου μια νεαρή κοπέλα με γαλήνιο βλεμα και ντυμένη με ένα λευκό λεπτό φόρεμα ενώ δεν φοράει παπούτσια.

Με το που τη βλέπει αρχίζει να ελατώνει ταχύτητα για να σταμάτησει να την βοηθήσει αφού νομισε οτι μπορεί να έχει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα.
Σταματάει λίγα μέτρα πιο πέρα από την κοπέλα,κοιτάζει πίσω από τον καθρέπτη αλλά πουθενά αυτή.Σαστίζει λίγο και εκέινη την ώρα ακούει έναν δυνάτο θόρυβο,κοιτάζει μπροστά και βλέπει το γεφύρι να έχει γκρεμιστεί ενώ το ποτάμι έχει πραγματικά φουσκώσει πολύ.Αν δεν είχε καθυστερήσει με την κοπέλα θα είχε πέσει μέσα.
Σοκαρισμένος το επόμενο πρωι πήγε στον παπά της εκκλησίας που βρισκόταν κοντά στο σημείο εκεινο λέγοντάς του τι έγινε.Ο παπούλης τον ενημέρωσε ότι πρίν χρόνια είχε πνιγεί μια κοπέλα σε αυτό το ποτάμι.Πηγαίνοντας στο σπίτι της κοπέλας τον υποδέχτηκε η ηλικιώμενη μητέρα της όπου και όταν άκουσε αυτά που της είπε του έφερε να δει μια φωτογραφία της κόρη της.Αυτή είναι...Μετά απο αυτό πήγε στον τάφο της όπου και της άναψε το καντηλάκι της.(την ιστορία αυτή την έχω ακούσει σε καφενείο του χωριού μου και συγκεκριμενα το χωρίο που έγιναν αυτά λέγεται οτι είναι ένα γειτονικό του δικού μου)

Κάποτε σε μια γειτονιά της Αθήνας υπήρχε ένα αρχοντόσπιτο, αυτά τα παλιά με τους διώροφα κτίσματα με εσωτερικές σκάλες και με κήπο. Σε αυτό το σπίτι έμενε μια τριμελής οικογένεια.

Ο άντρας δούλευε σε κάποια μικρή επιχείρηση, η γυναίκα του σπιτιού ασχολιόταν με τις δουλειές του σπιτιού ενώ το παιδί τους, ένα μικρό κοριτσάκι πήγαινε σχολείο. Το κοριτσάκι αυτό είχε σαν χόμπι τη μουσική και του άρεσε πολύ το πιάνο. Ετσι λοιπόν οι γονείς του το έγραψαν σε ένα ωδείο και λίγο καιρό αργότερα του αγόρασαν και ένα πιάνο για να μπορεί να κάνει πρακτική εξάσκηση.

Το μικρό κορίτσι καθόταν λοιπόν κάθε απόγευμα, αφού τελείωνε όλες τις άλλες του δουλειές, και έπαιζε πιάνο για αρκετές ώρες. Αυτό επαναλαμβανόταν συνέχεια κάθε μέρα σχεδόν πάντα μια συγκεκριμένη ώρα (ας πούμε ότι η ώρα αυτή ήταν 6 το απόγευμα).

Μια μέρα όμως η μητέρα του της είπε να κάνει κάποιες δουλειές γιατί εκείνη θα έφευγε. Το κοριτσάκι δεν έκανε τις δουλειές που του είχε πει η μητέρα του και άρχισε να παίζει πιάνο. Όταν γύρισε η μητέρα του το βρήκε να παίζει πιάνο και υπέθεσε ότι οι δουλειές που τις είχε αναθέσει είχαν γίνει. Όταν όμως συνειδητοποίησε ότι το κοριτσάκι δεν είχε κάνει τίποτα απολύτως έγινε έξω φρενών.

Τότε άρχισε να μαλώνει το κορίτσι και ξέσπασε ένας μεγάλος καβγάς. Η μικρή έφυγε κλαίγοντας και άρχισε να ανεβαίνει την μεγάλη ξύλινη σκάλα μέχρι που την τράβηξε η μητέρα της. Τότε το κοριτσάκι παραπάτησε και έπεσε από την σκάλα, χτύπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού της και πέθανε.

Μετά από το συμβάν οι γονείς της άφησαν το σπίτι αυτό και μετακόμισαν σε άλλη περιοχή της Ελλάδας. Το σπίτι αυτό ερήμωσε καθώς δεν είχε απομείνει τίποτα εκεί μέσα.

Όμως όποιος περάσει έξω από αυτό το σπίτι αυτό μια συγκεκριμένη ώρα θα ακούσει το μικρό κορίτσι να παίζει πιάνο...

βαλε και αλλα!!

ΚΑΙ ΕΓΩ ΞΕΡΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΕΤΝΑΜ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΙΠΕ Ο ΘΕΙΟΣ ΜΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ ΕΚΕΙ.ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΩΣ ΑΝ ΣΕ ΠΟΙΑΝΑΝΕ ΟΙ ΒΙΕΤΝΑΜΕΖΟΙ ΘΑ ΑΝΤΙΚΡΙΖΕΣ ΤΟΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΘΑΝΑΤΟ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ.ΣΕ ΔΕΝΑΝΕ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΡΕΚΛΑ ΚΑΙ ΣΟΥ ΑΝΟΙΓΑΝΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΕ ΜΙΑ ΤΑΝΑΛΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΦΕΡΝΑΝΕ ΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΕΡΟ ΦΙΔΙ ΚΑΙ ΕΜΠΑΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΡΥΓΓΙ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΣΟΥ.ΦΥΣΙΚΑ ΣΕ ΔΑΓΚΩΝΕ ΑΝΕΛΕΗΤΑ ΙΣΩΣ ΣΤΗ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΟΥ ΕΣΠΑΓΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΕΙΔΑΛΛΩΣ ΠΑΘΑΙΝΕ ΣΥΨΕΜΙΑ ΚΑΙ ΕΛΙΩΝΕ ΜΕΣΑ ΣΟΥ.ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΕΝΑ ΦΙΔΙ ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΣΠΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΓΑΣΤΡΙΚΑ ΥΓΡΑ.ΑΥΤΗ Η ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΠΟΙΝΗ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΜΟΥ ΠΟΥ ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ.ΚΑΤΑΛΑΒΑΝΕ ΤΙ ΕΙΧΑΝ ΠΑΘΕΙ ΟΤΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΗΤΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΕΜΕΤΟ ΒΓΑΖΟΝΤΑΣ ΓΑΣΤΡΙΚΑ ΥΓΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΔΙ ΜΙΣΟΠΕΘΑΜΕΝΟ.ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙΞΕΙ ΣΕ ΕΡΓΟ ΣΑΣ ΛΕΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

η καταγωγη μου ειναι απο τη χιο, οπως και η ιστορια μου.
στα βορια του νησιου οι περισσοτεροι ασχολουνται με τα ζωα,,, κατσικες , αγελαδες κ.τ.λ. εκαι λοιπον ενας εξ αυτων και ειχε ενα γιο,ο οποιος ηταν υπερβαρος. γι αυτο το λογο λοιπον του ενεθεσε ενα μεροσ απο το κοπαδι ουτως ωστε να κινηται περισσοτερο... το θεμα λοιπον ειναι οτι το παιδι σε μια εβδομαδα κοντευε να πεθανει απο αδυναμια.... παραξενο? το ιδιο σκεφτηκε και ο πατερας του οποτε τον ακολουθησε μια μερα και ειδε οτι δεν γινοταν τιποτα.... ομως το βραδυ παρατηρησε οτι το παιδι και παλι εβγαζε τα ζωα και τοτε ειναι που ακολουθωντας τον ειδε το απιστευτο....... το παιδι ειχε μια φλογερα που επαιζε για να περναει η ωρα και αυτο ηταν καλεσμα για τις νεραιδες του τοπου που ο πατερας ειδε να χορευουν με το παιδι ολη νυχτα και να μην το αφηνουν αν δεν λιποθυμησει.....
την επομενη μην ξεροντας τι να κανει ο πατερας ζητησε απο το γιο τη φλογερα και , σκεφτομενος οτι ειναι η αιτια του κακου την εσπασε.....
τοτε πεθανε ακαριαια και ο γιος του....
το περιεργο ειναι οτι ο θανατος συμφωνα με τους γιατρου προηλθε απο καταγμα στη σπονδυλικη του στηλη.....

Ίσως η ιστορία μου να φάνει περίεργη και σχεδόν απίθανη όμως είναι πραγματικότητα και μετά από τόσα χρόνια θύμαμαι και την κάθε λεπτομέρια.
Πριν 8 χρόνια λοίπον έχει εξελιχθεί το παρακάτω γεγονός. Ήταν αργά το βράδυ σχεδόν μεσάνυχτα και πάλευα στο κρεβάτι μου να κοιμήθω. Είχα ένα περίεργο συναίσθημα και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί. Όταν πέρασε λόιπον ενα μισάωρο άρχσα να ακούω περίεργους θορύβους έξω απο την πόρτα του δωματίου μου.

Στην αρχή δεν έδωσα σημασία και υπέθεσα οτι ήταν κάτι μεταξύ υπνου και ξύπνιου. Όταν όμως οι θόρυβοι άρχισαν γίνονται γρατζουνιες στην αρχή στα χαμηλά της πόρτας και έπειτα να ανεβαίνουν τότε κατάλαβα ότι κάτι συμβαίνει. Οι γρατζουνιες συνεχίστηκαν για περίπου 40 λέπτα χωρίς εγώ βέβαια να κάνω κάποια κίνηση. Είχα τρομοκρατήθει γιατί εκτός ότι ήταν χειμώνας και ήταν κλείστες οι μπαλκονόπορτες για να μπει κάποια γάτα δεν είχαμε κιόλας!!!! Σαφώς λόιπον και δεν μπορύσε να πάει πουθένα το μυαλό μου.
Το επόμενο πρωί η πόρτα είχε τελείως τα χάλια της και φυσίκα όλοι μείναμε άναυδοι !!!! Βαθιες γρατζουνιές σε σημεία πάρα πολλα και διαφορετικά ύψη.
Πλεόν δεν μένουμε σε αυτό το σπίτι γιατί φύγαμε απο το χωριό όμως είναι στην κατοχή μας. Κάθε φορά που τύχαινει να παω στο χωριό και μπαίνω στο δωμάτιο φυσικά και όλα έρχονται ξάνα στο μυαλό μου.
Αυτή ήταν η ιστορία μου η οποία είναι πραγματικότητα. Σε όσους την διάβασαν ευχαριστώ για το χρόνο σας.

Αυτο το σκηνικο διαδραματιστηκε πριν 17 χρονια οταν ημουν μολις 2 ετων. Μου την ειπε μολις φετος η μητερα μου και η αληθεια ειναι πως ψιλοφρικαρα!
Στο διπλανο μας σπιτι εμενε και παραμενει ακομη και σημερα μια οικογενεια η οποια ηταν φιλοι με τους δικους μου. Η μητερα,συνηθηζε να βριζει του στυλ
'Αι στο διαολο'..το ελεγε αρκετα συχνα.
Ενα βραδυ λοιπον..
Εμφανιστηκε στον υπνο της ο "εξ' αποδω" και της ειπε ηρθα γιατι με καλεσες..
(εδω μπορει να γελατε με αυτα που λεω αλλα ακουστε τη συνεχεια)
Η μητερα να του λεει 'οχι φυγε, δεν σε καλεσα'..Ο εξ' αποδω της απαντησε :Αυτη τη φορα θα φυγω ομως προσεξε το παιδι σου απο την Ελαφιώνα!


Εκεινη την στιγμη ξυπνησε. Η Γυναικα οπως ηταν φυσικο δεν καταλαβε τι εννοουσε. Το πρωι οταν ξημερωσε, ο γιος της ο Αγγελος, 4 χρονων τοτε, εκανε πολυ υψηλο πυρετο. Οι γονεις του αναγαστηκαν να τον πανε στο νοσοκομειο. Εκει τον εξετασε μια νοσοκομα και τους εγγραψε ενα φαρμακο για να το παρει ο μικρος για τον πυρετο.
Πηγαν λοιπον μετα στο φαρμακειο να παρουν το φαρμακο. Ο φαρμακοποιος επειδη ειχε απορια,καθως τους εδινε το φαρμακο, τους ρωτησε για ποιον προοριζοταν. Οι γονεις του ειπαν πως ειναι για τον γιο τους που εχει πυρετο. Ρωτησε λοιπον ο φαρμακοποιος γεματος απορια ποσο χρονων ειναι ο γιος τους και οταν του ειπαν πως ειναι 4 χρονων,τους ειπε πως
αυτο το φαρμακο ειναι μονο για ενηλικες και πως αν το πιει ο μικρος θα πεθανει!
Τρελαθηκαν οι ανθρωποι δεν ηξεραν τι να πουν.
Και το κορυφαιο της υποθεσης? Κοιταξαν την υπογραφη της νοσοκομας και ειχε υπογραψει με το ονομα Ελαφιώνα!! Ειναι να τρελενεσαι!
Βεβαια ο Αγγελος ζει μια χαρα το παιδι τον βλεπω καθημερινα και μιλαμε.
Τα συμπερασματα δικα σας!

Αυτο το σκηνικο διαδραματιστηκε πριν 17 χρονια οταν ημουν μολις 2 ετων. Μου την ειπε μολις φετος η μητερα μου και η αληθεια ειναι πως ψιλοφρικαρα!
Στο διπλανο μας σπιτι εμενε και παραμενει ακομη και σημερα μια οικογενεια η οποια ηταν φιλοι με τους δικους μου. Η μητερα,συνηθηζε να βριζει του στυλ
'Αι στο διαολο'..το ελεγε αρκετα συχνα.
Ενα βραδυ λοιπον..
Εμφανιστηκε στον υπνο της ο "εξ' αποδω" και της ειπε ηρθα γιατι με καλεσες..
(εδω μπορει να γελατε με αυτα που λεω αλλα ακουστε τη συνεχεια)
Η μητερα να του λεει 'οχι φυγε, δεν σε καλεσα'..Ο εξ' αποδω της απαντησε :Αυτη τη φορα θα φυγω ομως προσεξε το παιδι σου απο την Ελαφιώνα!


Εκεινη την στιγμη ξυπνησε. Η Γυναικα οπως ηταν φυσικο δεν καταλαβε τι εννοουσε. Το πρωι οταν ξημερωσε, ο γιος της ο Αγγελος, 4 χρονων τοτε, εκανε πολυ υψηλο πυρετο. Οι γονεις του αναγαστηκαν να τον πανε στο νοσοκομειο. Εκει τον εξετασε μια νοσοκομα και τους εγγραψε ενα φαρμακο για να το παρει ο μικρος για τον πυρετο.
Πηγαν λοιπον μετα στο φαρμακειο να παρουν το φαρμακο. Ο φαρμακοποιος επειδη ειχε απορια,καθως τους εδινε το φαρμακο, τους ρωτησε για ποιον προοριζοταν. Οι γονεις του ειπαν πως ειναι για τον γιο τους που εχει πυρετο. Ρωτησε λοιπον ο φαρμακοποιος γεματος απορια ποσο χρονων ειναι ο γιος τους και οταν του ειπαν πως ειναι 4 χρονων,τους ειπε πως
αυτο το φαρμακο ειναι μονο για ενηλικες και πως αν το πιει ο μικρος θα πεθανει!
Τρελαθηκαν οι ανθρωποι δεν ηξεραν τι να πουν.
Και το κορυφαιο της υποθεσης? Κοιταξαν την υπογραφη της νοσοκομας και ειχε υπογραψει με το ονομα Ελαφιώνα!! Ειναι να τρελενεσαι!
Βεβαια ο Αγγελος ζει μια χαρα το παιδι τον βλεπω καθημερινα και μιλαμε.
Τα συμπερασματα δικα σας!

Μια γεροντοκόρη ένα απόγευμα δεν είχε τίποτε άλλο να κάνει και βγήκε έξω για να αγοράσει ένα παζλ, καθώς τα παζλ ήταν η μοναδική της ασχολία. Όταν αγόρασε το παζλ δεν κοίταξε την σκηνή που απεικόνιζε μιας και το αγόρασε στην τύχη. Όταν έφτασε στο σπίτι της άρχισε να φτιάχνει το παζλ. Καθώς πήγε να ενώσει τα πρώτα δύο κομμάτια χτύπησε το κουδούνι της πόρτας. Πήγε, άνοιξε, αλλά δεν ήταν κανείς. Οπότε συνέχισε να φτιάχνει το παζλ ώσπου έφτασε στη μέση είδε σε έναν καθρέφτη που ήταν απέναντί της μία σκια να πλησιάζει προς το μέρος της. Γυρνώντας να δει ποιός ήταν από πίσω της τρομοκρατημένη δεν είδε κανένα. Τρομοκρατημένη, συνέχισε να φτιάχνει το παζλ και όταν ήταν έτοιμη να βάλει και το τελευταίο κομμάτι για να δει επιτέλους την εικόνα, το κουδούνι της ξαναχτύπησε και εκείνη έντρομη άνοιξε...

Μετά από 15 μέρες οι γείτονές της ανησύχισαν και κάλεσαν τις αρχές. Όταν μπήκαν στο σπίτι της σπάζοντας την πόρτα την είδαν σωριασμένη στο πάτωμα με καμμένα τα μάτια, χαρακιές από μαχαίρι, και στο στήθος της γραμμένο "Να βλέπεις τί αγοράζεις". Και πράγματι, όταν οι αρχές ερεύνησαν το σπίτι βρήκαν ένα μισοτελειωμένο παζλ το οποίο έδειχνε την κοπέλα τρομαγμένη και από πίσω της μία σκια...

Δυο φίλοι προκαλούν τον τρίτο της παρέας να πάει μόνος του σε νεκροταφείο. Αυτός δέχεται αλλά για να ξέρουν οτι πήγε έπρεπε να καρφώσει ένα μαχαίρι σε έναν τάφο. Τη άλλη μέρα τον βρήκαν νεκρό δίπλα στο μνήμα! Αποδείχθηκε πως άθελα του κάρφωσε με το μαχαίρι του και την καπαρτίνα που φορούσε και πέθανε από το σοκ αφού θεώρησε πως αναστήθηκε ο νεκρός.

Η εκδίκηση του απατημένου

Το μυστήριο μόλις έχει ολοκληρωθεί, αλλά οι νεόνυμφοι δεν είναι γραφτό να μακροημερεύσουν ως ζευγάρι. Ο γαμπρός απευθύνεται στους παρευρισκόμενους τονίζοντας οτι κάτω απο κάθε θέση υπάρχει ένας φάκελος με μια φωτογραφία να δείχνει την νύφη σε τολμηρές σκηνές με άλλο άνδρα. Το γνώριζε ο απατημένος σύζυγος (λίγων ωρών) αλλά προτίμησε οι γονείς της νύφης να πληρώσουν προηγουμένως τα έξοδα του γάμου και όλοι οι συγγενείς και φίλοι να μάθουν την αλήθεια. Ο χωρισμός ήταν αναπόφευκτος και άμεσος. (αστικος μυθος)

σας πω κι εγω μια ιστορια ,που την συζηταγαμε ενα ματσο κουτσουβελα οποτε μας πηγαινανε εκδρομη στις κουνιες.
Βεβαια ποτε δεν εμαθα ,αν ειναι στ'αληθεια αστικος θρυλος η απλως μια φανταστικη ιστορια που την ξεκινησε ενα απο τα παιδια της παρεας μας.
Συγκεκριμενα ,ειναι διπλα στο κλειστο γηπεδο διπλα στην περιοχη Καστρακι .Ενας μεγαλος πεζοδρομος ,που καταληγει σε γκαζον κ' καποτε ειχε κουνιες εκει.Ολα μου τα χρονια στο δημοτικο ,πηγαιναμε εκει περιπατους.Απο τη μια πλευρα ηταν το κλειστο γηπεδο κ' η προνοια κ' απο την αλλη η παραλια της Δραπετσωνας με εναν αποκρημνο γκρεμο.
Ο οποιος υποτιθεται ειχε μια σπηλια κρυμμενη.Μαζευομασταν ολη η τρελλοπαρεα κ' προσπαθουσαμε να κατεβουμε ,ποτε με σκοινια ,ποτε κρατωντας ο ενας το χερι του αλλου αλλα ποτε δεν τα καταφεραμε.
Οποτε γινοταν ακομα πιο ειδυλλιακη η ιστορια.....
Καποτε ,στην εποχη των παραγκων της Δραπετσωνας περιπου το 1800 τοσο, υπηρχε μια ναυτικη οικογενεια πλουσιων που ειχε μια πανεμορφη κορη..
Καθε απογευμα συνηθιζε να κανει τον περιπατο της κοντα στο γκρεμο , οπου εβλεπε τις βαρκες να ετοιμαζονται για το ψαρεμα του σουρουπου.....
Ωσπου μια μερα ειδε ενα νεαρο ψαρα ,που την γοητευσε ...
Την ειδε κι αυτος κ καθε απογευμα αλληλοκοιταζονταν ,χωρις ποτε να μπορεσει ο ενας να πλησιασει τον αλλον...
Ωσπου μια μερα ,ο θαρραλεος νεαρος πηγε κ' την ζητησε απο τους δικους της .Φυσικα εκεινοι αρνηθηκαν ,να την δωσουν σ'ενα φτωχο ψαρα...
Βρεθηκαν μια νυχτα οι δυο τους στο ιδιο σημειο ,διπλα στον γκρεμο κ' αποφασισαν αν φυγουνε μαζι για παντα το επομενο βραδυ....
Ομως καποιος τους ειδε ,ενημερωσε την οικογενεια της κ' εκεινοι σκοτωσαν τον νεαρο ψαρα....
Η νεαρη κοπελλα ομως δεν γνωριζε τιποτα κι ετσι πηγε στο ραντεβου της επομενης νυχτας , οπου κ' θα εφευγαν για παντα μαζι....
Περιμενε, περιμενε ....ομως κανεις δεν φανηκε....
Ξαφνου ειδε ομως το πεταμενο σωμα του αγαπημενου της ,στην εισοδο μιας σπηλιας ..
Χωρις να το σκεφτει ,πηδηξε φωναζοντας το ονομα του για να βρεθει κοντα του....
Κι ετσι απο τοτε οποιος βρεθει στην εισοδο της σπηλιας , μπορει να ακουσει την φωνη της κ' αν περπατησεις κ' μπεις μεσα θα τους δεις αιωνια αγκαλιασμενους ,ενωμενοι στην ζωη και στο θανατο....
Αυτος ηταν ο θρυλος , πολυ ρομαντικος βεβαια αλλα ειναι μια γλυκια αναμνηση απο τα παιδικα μου χρονια κ' την παρεα που με συνοδευσε στις πιο τρελλες κ' ομορφες μου σκανδαλιες...

Αυτό το δίαβασα σε ένα βιβλίο με ιστορίες τρόμου. Έλεγε ό,τι το έκαναν στους αιχμαλώτους πολέμου οι Βιετναμέζοι στους Αμερικανούς ως το χειρότερο βασανιστήριο.
Έδεναν τον αιχμάλωτο σε ένα τραπέζι και έβαζαν επάνω του ένα μικρό κουτί το οποίο είχε στη μία πλευρά μικρές τρυπούλες , αυτή η πλευρά στρεφόταν συνήθως προς τον αιχμάλωτο, και η από κάτω πλευρά ήταν συρταρωτή.



Μέσα το κουτί είχε ένα ποντίκι.

Αφού τοποθετούσαν το κουτί στην κοιλία του αιχμαλώτου και άνοιγαν το συρταράκι έβαζαν φωτιά στο πάνω μέρος του κουτιού.
Οπότε το ποντίκι δέν είχε άλλο τρόπο να ξεφύγει παρά μόνο προς τα κάτω...
δηλαδή σκάβοντας στην κοιλιά του αιχμαλώτου.

great job

Ένα ζευγάρι μετακόμισε σε ένα καινούργιο σπίτι. Καθώς έψαχναν στο κελάρι βρήκαν ένα βαρέλι αρκετά βαρύ. Μόλις ανοιξαν την στρόφιγγά του, χύθηκε από μέσα ένα πολύ γλυκό και κόκκινο υγρό το οποίο αρχισαν να πίνουν τακτικά. Κάποια στιγμή τελείωσε αλλά το βαρέλι ήταν ακόμα ασυνίθιστα βαρύ και έτσι αποφάσισαν να το ανοίξουν. Μέσα ανακάλυψαν το πτώμα του προηγούμενου επιστάτη του σπιτιου..

Μια γυναίκα είχε τελειώσει τις αγορές από ένα παντοπωλείο όταν μια ομάδα άστεγων παιδιών προσφέρθηκε να την βοηθήσει να βάλει τα ψώνια της στο αυτοκίνητό της. Μετά το φόρτωμα ένα από τα παιδιά ζήτησε από τη γυναίκα ένα μικρό φιλοδώρημα, του το έδωσε με ευγνωμοσύνη. Μόλις ήταν έτοιμη να φύγει ένας άντρας έτρεξε στο αυτοκίνητό της και της είπε να πάει άμεσα σε αστυνομικό τμήμα, ένα από τα παιδιά είχε κλειδωθεί μέσα στο φορτηγό της για να της επιτεθεί αργότερα με ένα μαχαίρι.

Ένας άντρας γνωρίζει μια κοπέλα σε μπάρ. Τελικά πηγαίνουνε σπίτι του και κοιμούνται. Την επομένη βρίσκει τον εαυτό του γυμνό μέσα στη μπανιέρα με αρκετό πάγο. Στην κοιλιά του βλέπει μια πρόσφατη τομή. Η γυναίκα τον είχε ναρκώσει το προηγούμενο βράδυ και με γνωστούς της του αφαίρεσαν το ένα νεφρό για να το πουλήσουν.

Ένα βράδυ που είχε χιονίσει μια κοπέλα καθόταν στο σαλόνι του σπιτιού της στο καναπέ. Ήταν μόνη της και έβλεπε τηλεόραση. Το σπίτι ήταν μονοκατοικία και πίσω από τη τηλεόραση είχε μεγάλη τζαμαρία. Κάποια στιγμή είδε στην τζαμαρία ένα ηλικιωμένο άντρα να την κοιτάζει επίμονα. Τρόμαξε και πήρε τηλέφωνο την αστυνομία. Ο γέρος είχε φύγει εν τω μεταξύ. Όταν έφτασε η αστυνομία άρχισε τις έρευνες, αλλά εκτός του οτι δεν έβρισκε κανέναν δεν βρήκε καν ίχνη στο χιόνι. Η κοπέλα για να τους ευχαριστήσει τους κάλεσε σπίτι της μιας που έκανε πολύ κρύο. Τότε ανακάλυψαν την αλήθεια. Πίσω από τον καναπέ βρήκαν πατημασιές. Όλη την ώρα ο γέρος βρισκόταν πίσω της, πίσω από το καναπέ και αυτή έβλεπε την αντανάκλασή του στη τζαμαρία.

Μια γυναίκα που βρίσκονταν στο μετρό είχε απέναντί της μια γυναίκα που την κοιτούσε επίμονα. Όσο και να έστρεφε το βλέμμα της αλλού η άγνωστη συνέχιζε να την κοιτάζει επίμονα. Σε μία στάση μπήκε ένας νεαρός άντρας και κάθησε δίπλα της. Σε λίγη ώρα της πρότεινε ψυθιριστά να κατέβει στην επόμενη στάση. Συμφώνησε και κατέβηκε μαζί του. Όταν βγήκαν από το μετρό της είπε "Δόξα το Θεό κυρία μου. Δεν ήθελα να σας τρομάξω αλλά έπρεπε να σας κατεβάσω απο εκεί μέσα. Η γυναίκα απέναντί μας ήταν νεκρή και οι άντρες δίπλα της την κρατούσαν όρθια".

Μια γυναίκα έμεινε από βενζίνη σε ένα ερημικό μέρος. Ευτυχώς για αυτήν βρήκε ένα βενζινάδικο. Έδωσε στον άντρα που δούλευε στο βενζινάδικο την πιστωτική της για βενζίνη. Αυτός αφού μπήκε στο μαγαζί, βγήκε και της είπε ότι είχε στο τηλέφωνο την τράπεζά της και οτι υπήρχε πρόβλημα με την πιστωτική. Η γυναίκα υποψιάστηκε οτι της έλεγε ψέματα, πήγε όμως. Όταν σήκωσε το τηλέφωνο διαπίστωσε οτι η γραμμή ήταν κλειστή. Παράλληλα ο βενζινάς κλείδωσε την πόρτα του μαγαζιού τρομάζοντας την γυναίκα. Αυτή έπιασε ότι πιο βαρύ βρήκε μπροστά της και τον κτύπησε στο κεφάλι και στη συνέχεια έσπασε το τζάμι της πόρτας για να δραπετεύσει. Ο υπάλληλος σύντομα σηκώθηκε και έτρεξε να την φτάσει. Ήδη όμως αυτή είχε μπει και ξεκινήσει το αμάξι της. Έτσι φώναξε ελπίζοντας να τον ακούσει: "Κάποιος είναι στο πίσω κάθισμα κυρία!". Ο υπάλληλος είχε δει από την αρχή κάποιον που κρύβονταν στο πίσω κάθισμα και κατάλαβε τον κίνδυνο. Προσπάθησε να είναι διακριτικός και την κλείδωσε στο μαγαζί για την ασφάλειά της.

Στο Βερολίνο μετά το Μεγάλο Πόλεμο ο κόσμος δεν είχε πολλά λεφτά και πεινούσε. Εκείνη την εποχή έλεγαν μια ιστορία για μια κοπέλα που καθώς πήγαινε σπίτι της, συνάντησε έναν τυφλό. Τον πλησίασε μήπως μπορούσε να τον βοηθήσει σε κάτι. Έτσι, έπιασαν κουβέντα και της ζήτησε μια χάρη. Της είπε να παραδώσει ένα γράμμα σε ένα σπίτι για αυτόν. Η διεύθυνση ήταν κοντά στο δρόμο για το σπίτι της, έτσι συμφώνησε να τον βοηθήσει. Καθώς ξεκίνησε η κοπέλα γύρισε πίσω για να δει αν χρειαζόταν κάτι άλλο ο τυφλός άνθρωπος. Τον είδε όμως να απομακρύνεται με μεγάλη ταχύτητα και χωρίς να χρησιμοποιεί το μπαστούνι του. Πήγε κατευθείαν στην αστυνομία και ανέφερε το περιστατικό. Η αστυνομία πήγε στη διεύθυνση που της είπε ο άγνωστος όπου βρήκαν ανθρώπινους σωρούς για πούλημα. Στο γράμμα έγραφε "Αυτό είναι το τελευταίο που σου στέλνω για σήμερα".

Μια γυναίκα καθώς γύρισε στο αμάξι της απο τα ψώνια βρήκε το ένα λάστιχο τρύπιο. Καθώς άρχιζε να αλλάζει λάστιχο ένας κύριος με επαγγελματικό κοστούμι πλησίασε και πρόσφερε τη βοήθειά του. Αυτή δέχτηκε και άλλαξαν μαζί το λάστιχο. Στη συνέχεισ της πρότεινε να πάνε μια βόλτα με το αμάξι του που το είχε παρκάρει στην άλλη μεριά του πάρκιν. Αυτό την έκανε να νοιώσει άβολα και να υποψιαστεί της προθέσεις του. Του αρνήθηκε ευγενικά λέγοντας οτι έχει να κάνει και άλλα ψώνια. Μέσα στο εμπορικό κέντρο ανέφερε το περιστατικό στη security και επέστρεψε στο αμάξι συνοδευόμενη με αστυνομικούς χωρίς όμως να τον βρούνε. Στη συνέχεια πήγε στο πιο κοντινό γκαράζ για να της φτιάξουνε το λάστιχο. Ο μηχανικός εκεί διαπίστωσε οτι το λάστιχο είχε κοπεί με μαχαίρι. Επίσης μέσα στο αμάξι της ο ξένος είχε αφήσει τη τσάντα του. Την άνοιξε και μέσα είχε μόνο λίγο σκοινί και ένα μαχαίρι.

Μία όχι και τόσο δημοφιλής φοιτήτρια ενοχλούνταν πολύ εύκολα. Έτσι οι παρέα της αποφάσισε να της κάνει μια πλάκα. Μπήκαν λοιπόν κρυφά μέσα στο δωμάτιό της την ώρα που κοιμόταν και τοποθέτησαν ένα ακρωτηριασμένο χέρι στο κρεβάτι της. Το επόμενο πρωί περίμεναν με ανυπομονησία της αντίδρασή της αλλά περίμεναν άδικα. Τελικά πήγαν να ελέγξουν τι έγινε και την βρήκαν να κάθετε στο κρεβάτι και να ροκανίζει το χέρι.